یادش بهخیر، روزگاری از فوتبال لذت میبردیم؛ فوتبال فراگیرترین سرگرمی جامعه بود؛ از بچه پولدارها تا فقرا، از سالمندان تا مدرسهایها و... لذت میبردیم از بازیهای ملی و حتی باشگاهی، از تیم ملی محبوبی که بازیکنانش در کلام، رفتار و حتی تیپ و قیافه کاملاً مثل مردم معمولی بودند تا بازیهای باشگاهی که بازیکنان وفادار و باغیرت تیمها با امکانات کم هیجان را به قلب هواداران تزریق میکردند.