تبعید و کوچ اجباری، یکی از انواع محدودیتهایی است که حاکمان بسیاری در طول تاریخ برای مخالفان سیاسی خود، اعمال و البته آن را با عناوینی مانند انتخاب مخالفان برای مسئولیتهای جدید، توجیه و درواقع تطهیر کردهاند؛ درست مانند آنچه مأمون عباسی برای امام رضا(ع) رقم زد.