محمود پوروهاب با بیان اینکه از شعر کودک و نوجوان حمایت نمیشود، گفت: من در زمانی گیر افتادهام که هیچ راه پس و پیشی ندارم، شعر گفتن کارم شده است، مانند کسی هستم که در اقیانوسی گیر افتاده باشد. اگر در سن شاعران جوان بودم، حقیقتا میگویم شعر گفتن را رها میکردم.