جای وزن‌کشی در صندوق است، نه خیابان

خیابان را چاره‌ای جز عادی‌سازی نیست. خیابان را باید چنان که هست، پذیرفت. جایی برای آمدوشد، برای نمایش پوشش‌ها، رنگ‌ها و آوازهای مختلف. جایی برای کنسرت خیابانی. همچنان که جایی برای عزاداری مذهبی. اما خیابان جای خودفریبی نیست. برای ساده‌اندیشان سیاست، خیابان شیطانی است در لباس زیبارویی فریبا. گول می‌زند و به بیراهه می‌برد. سنجیدن وزن سیاسی با حضور خیابانی، مصداق خودفریبی است؛ چه تظاهرات و تجمعات باشد، چه تشییع یا کنسرت. جای وزن‌کشی در صندوق است، نه خیابان.