در شرایطی که مسئولان عالیرتبه کشور پدیده نه جنگ و نه صلح را به درستی به مصلحت ایران نمیدانند و از آثار زیانبار توقف کامل موتور اقتصاد کشور مطلع هستند و طبیعتا رویکرد جنگ هم گزینه منطقی و عقلانی نیست، گامنهادن در مسیر صلح و تعامل با دنیا با روشی که بتواند هم ایران را از خطر جنگ دور کند و هم حفره خطرناک نه جنگ و نه صلح را پر کند، ضرورتی انکارناپذیر است که تحقق آن متوجه مسئولان اصلی تصمیمگیر و تأثیرگذار در سیاست خارجی است.