تیغ دو لبه بازی‌های دیجیتال؛ از فرصت یادگیری تا انزوا

بازی‌های ویدئویی امروز دیگر صرفاً وسیله‌ای برای پر کردن اوقات فراغت نیستند؛ آنها بخشی از هویت اجتماعی نوجوانان را می‌سازند. این فضا از یک‌سو می‌تواند فرصتی برای تعامل، خلاقیت و دوستی‌های تازه باشد و از سوی دیگر در غیاب نظارت و مدیریت درست، به عاملی برای تغییر الگوهای رفتاری و فاصله گرفتن از ریشه‌های فرهنگی تبدیل شود؛ آن‌هم در شرایطی که در سایه فقدان سیاست‌گذاری فرهنگی مؤثر، تولیدات داخلی هم توانی برای رقابت با بازی‌های خارجی را ندارند و نوجوانان بیش از پیش تحت تأثیر روایت‌های وارداتی قرار می‌گیرند.