ادغام یا انحلال سازمان تولیدکننده‌ای مانند سازمان عشایر، یعنی فدا کردن تولید!

جامعه عشایری ایران، به عنوان یکی از اصیل‌ترین و مولدترین بخش‌های اجتماعی کشور، نه تنها حافظ بخش مهمی از میراث فرهنگی و هویتی ایران است، بلکه نقشی حیاتی در تولیدات دامی، حفظ امنیت غذایی و مدیریت منابع طبیعی ایفا می‌کند. این جامعه با سبک زندگی منحصربه‌فرد کوچ‌نشینی و اتکاء به دامداری سنتی، بخش قابل‌توجهی از پروتئین و صنایع دستی کشور را تامین می‌کند.