در اندیشه او، کتابخانه ملی همان «حافظه ملی» بود؛ حافظهای که نباید در ساختمانی محصور بماند، بلکه باید در خانه هر ایرانی حضور داشته باشد. از همین روی، با جدیت از گسترش دسترسی، شبکهسازی کتابخانههای کشور، دیجیتالسازی منابع و بهرهگیری از فرصت تاریخیِ فناوری — که حتی کرونا شتابدهنده آن شد — سخن گفت. میلیونها جلد کتاب، اسناد، نسخههای خطی و منابع دیجیتال، از نگاه او امانتی عمومی بودند و فرصتی که نباید رها شود.