در فرهنگ ایرانی، احترام به والدین و بزرگترهای خانواده نه یک توصیه ساده، بلکه اصلی ریشهدار و نهادینه شده است. از گذشتههای دور، نقش پدران و مادران، مادربزرگها و پدربزرگها، نهتنها در تربیت فرزندان بلکه در حفظ انسجام و هویت خانوادگی مثالزدنی بود و حرمتگذاری به بزرگترها همواره نشانهای از نجابت، ادب و سلامت تربیتی فرزندان تلقی میشده است.