قصه آن شب روی بام

حدود ساعت 10 شب، بعد از انفجار عظیم ضاحیه بود که به هتل رسیدم! خیلی خسته و داغون! در مسیر و در نیم‌ساعت اخیرش، پیام‌ها و تماس‌های زیادی از تهران داشتم که می‌خواستند برای شنیدن اوضاع منطقه، ارتباط تصویری یا رادیویی بگیرند! نگران بودم که حرفی بزنم که نباید بزنم و برای همین قبول نکردم.