۲۴ سال قبل

ما در سر ایران با مردمی مواجهیم در دو سوی رود ارس که فرهنگ، نژاد، تاریخ و رسوم‌شان یکی است و از پس چپاولی که در دو عهدنامه گلستان و ترکمنچای شد، از هم جدا افتادند و در همه این سال‌ها اهالی جداافتاده در شمال رود ارس که روزگاری زیر چکمه روس‌ها و حالا در سیطره‌ ناتو نفس می‌کشند، خود را از ایران مادر جدا ندانسته‌اند و به‌رغم منع سفت و سخت و طولانی‌ای که در زمان شوروی برقرار بود، ته دل همه‌شان، یکی شدن و جزو ایران شدن را دوست دارند.