ایجاد، پیشرفت و توسعه سامانههای پدافندی، مانند باور۳۷۳ و ۱۵خرداد که به عنوان دستاوردهای بومی پدافند هوایی ایران شناخته میشوند، نیازمند هماهنگی بین نهادهای علمی، صنعتی و نظامی بودند و سردار غلامعلی رشید به عنوان یکی از تصمیمگیران ارشد نظامی، در سیاستگذاری این پروژهها نقش اساسی داشت