اما چه کسی قرار است در مقام نقد بنشیند؟ کسی که گمان میکند علی شریعتی «نقش عمدهای در رواج آرمانگرایی سوسیالیستی در نظام حکمرانی پس از انقلاب داشت»؟! چنین کسی نمیتواند علیرضا نوبری و میرمصطفی عالینسب و فرشاد مومنی و مسعود روغنی زنجانی و محسن نوربخش و محمدحسین عادلی و طهماسب مظاهری و حسین عظیمی آرانی و احمد توکلی و حسن سبحانی و علی طیبنیا و احمد میدری و حتی موسی غنینژاد و مسعود نیلی و داود دانش جعفری و یحیی آلاسحاق را هم نقد کند چه رسد به علی شریعتی.