رضاشاه در تبعید به منشی مخصوصش گفت: به دکتر بگو من مدتی است مرده‌ام!

بدون کم و زیاد به جناب دکتر بگو که من مدتی است مرده‌ام. انسان شریف به داشتن روح انسانی زنده و مفتخر است... هیچ‌یک از حواس من نیز قادر به انجام تکالیف طبیعی خود نیستند. در این صورت حیات و ممات من یکسان است و دقیقه‌ای به این زندگانی علاقه و عشق ندارم.