زمان تدوین قانون اساسی که قرار بود حقوق اساسی ملت ایران مورد شناسایی قرار گیرد، بحثهایی نظیر تفتیش عقاید و ایجاد محدودیت به خاطر داشتن عقیده، واقعا یک ضد ارزش و از مصادیق نقض آزادی تلقی میشده است، لذا اصلی را هم در قانون اساسی به آن تخصیص میدهند تا در آینده اشخاص حقیقی و حقوقی امکان مزاحمت برای مردم نداشتهباشند.