تاریخ دانشی است بنیادین، برای مواجهه‌ انتقادی با قدرت

پرسش از تکرار اشتباهات گذشته، درواقع به ناکارآمدی حافظه‌ تاریخی و چگونگی روایت‌گری تاریخی برمی‌گردد. بسیاری از جوامع با نوعی فراموشی گزینشی یا تحریف‌شده از گذشته مواجه‌اند، که نه از سر ناآگاهی، بلکه گاه به‌سبب منافع سیاسی، گفتمان‌های مسلط، یا سازوکارهای نهادینه‌ سرکوب و حذف شکل می‌گیرد.