«شاهوار» تابلوی زخمی که برخی چشم‌ها را بر آن می‌بندند

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- محمدحسن مقدم نیا*: سال‌ها معدن کاری مخرب و پاک تراشی در شاهوار، این کانون آبساز و حیات بخش شهرستان شاهرود و شرق استان سمنان سبب بروز خسارات جبران نشدنی محیط زیستی به منابع طبیعی، آب، وحوش، پوشش‌های گیاهی و زیست انسانی شد.

بارها و بارها طی نامه‌های رسمی، سازمان‌های ذیصلاح مانند محیط زیست و منابع طبیعی و آب منطقه‌ای استان سمنان تخریب و آلودگی معدنکاری در کوهستان شاهوار را گزارش کرده‌اند اما هنوز برخی از کسانی که قصد راه اندازی معدن مخرب در بزرگترین تأمین کننده آب شهرستان شاهرود را دارند، در صدد کتمان این اصل هستند.

آخرین نمونه آن هم محمد جواد کولیوند استاندار غیربومی سمنان است که باز هم اعلام کرده این معدن هفت سال فعال بوده و گزارشی از آلودگی آب ثبت نشده است.

در این نوشتار اسنادی آمده که دال بر آلودگی آب هستند آن هم اسنادی که خود دولتی‌ها یعنی آب منطقه‌ای سمنان و همچنین محیط زیست آن را اعلام کرده‌اند نه یک رسانه و یا سازمان مردم نهاد!

در نخستین نامه که به امضای امیر عبدوس مدیرکل وقت حفاظت محیط زیست استان سمنان ارسال شده و شماره آن ۹۸۱۰۷۶ است آلودگی آب در شاهوار به دلیل معدنکاری تائید شده است.

در این نامه آمده است: علیرغم تمام پیگیری‌های صورت گرفته کماکان فعالیت معدن تاش از سوی آن شرکت بدون ملاحظات زیست محیطی انجام شده که با توجه به آنالیز فلزات نمونه‌های آب سطحی محدوده فعالیت معدن تاش و نتایج حاصله مبنی بر آلودگی آب به فلزات سنگین لازم است شرکت در جهت حفظ محیط زیست و جلوگیری از آلودگی نسبت به توقف عملیات و فعالیت معدن اقدام کند.

این را مدیرکل حفاظت محیط زیست وقت استان سمنان و کسی که متولی امر محیط زیست است می‌گوید. همچنین در نامه‌ای دیگر به شماره ۱۴۰۲۵۸۶ محیط زیست به امضای مسلم عراقی رئیس محیط زیست شاهرود به فرمانداری ویژه این شهرستان نیز آلودگی معدن تائید شده است. در این نامه ذکر شده که آلودگی آب سبب تعطیلی معدن شده است همچنین اثرات زیست محیطی معدن کاوی در شاهوار اعلام شده است.

اما نامه آب منطقه‌ای استان سمنان به امضای محمد رضا خاموشی به شماره ۹۷۵۲۰۴۰۰۱۴ است که در آن شرکت آب منطقه‌ای استان سمنان آلودگی در شاهوار را به صورت علمی اعلام و تائید کرده است در این نامه که حتی جی پی اس نقاطی که نمونه برداری شده ذکر شده است وجود فلزات سنگین در آب مورد تائید قرار گرفته است و میزان سرب و مس بیش از حد استاندارد اعلام شده است.

سند چهارم اما مقاله گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد است که تصویر آن هم در این گزارش ذکر می‌شود که نشان می‌دهد یک واحد دانشگاهی با آزمایشات علمی هم آلودگی را ثابت کرده است در این گزارش هم اعلام شده که نمونه‌ها بیش از اندازه استاندارد هستند و این یعنی آب به فلزات سنگین آلوده است.

از بین رفتن چشمه‌ها و مسیرهای آبراهه‌ها و تخریب منابع آبی را چطور می‌توان جبران کرد آن هم در شهرستانی که با چالش جدی کم آبی روبرو است؟

مردم توقع دارند مسئولان ما به آن جواب بدهند و بگویند که چطور با وجود این همه اظهار نظرهای علمی بازهم اعتقاد دارند که معدن آلودگی نداشته است شگفت آور تر اما اینکه مسئولان استان سمنان به جای ایستادن کنار مردم چطور مدافع بازگشایی معدن هستند؟

*فعال اجتماعی و رسانه‌ای