احترام به مرزهای کودک به این معناست که والدین و اطرافیان، حریم شخصی جسمی، عاطفی و روانی کودک را به رسمیت بشناسند و به احساسات، خواستهها و «نه گفتن» او احترام بگذارند. یعنی کودک حق دارد تصمیم بگیرد چه زمانی لمس شود، چه کسی را در آغوش بگیرد، درباره چه موضوعی صحبت کند و چه چیزی او را ناراحت یا معذب میکند.