انتقاد نهادهای حقوق بشری از وضعیت سلامت مهاجران در دانکِرک فرانسه

وضعیت سلامت مهاجران در منطقه دانکِرک و اطراف آن در شمال فرانسه به یک چالش تبدیل شده است، جایی که هزاران مهاجر در اردوگاه‌های غیررسمی و شرایط وخیم زندگی می‌کنند و تلاش می‌کنند از طریق این کشور وارد انگلیس شوند. 

دادگاه اداری منطقه لیل فرانسه در دسامبر ۲۰۲۵ (آذر/دی ۱۴۰۴) در پاسخ به شکایت ۶ سازمان غیردولتی حکمی صادر کرد. 

این سازمان‌ها در نوامبر ۲۰۲۵ (آبان/آذر ۱۴۰۴) دولت فرانسه را به عدم احترام به حقوق بشر متهم کرده بودند، زیرا بیش از ۲ هزار مهاجر، ازجمله زنان و کودکان، در اردوگاه‌هایی بدون دسترسی کافی به آب، غذا، مراقبت‌های پزشکی، مسکن و اطلاعات زندگی می‌کنند.

دادگاه عدم احترام به کرامت انسانی را به‌دلیل کمبود دسترسی به آب آشامیدنی و امکانات بهداشتی تایید کرد و پاریس را ملزم به اقدام‌های فوری مانند نصب نقاط آب و تسهیل دسترسی، کرد. 

اما دادگاه مدعی شد که در سایر زمینه‌ها، مانند توزیع غذا، مراقبت‌های پزشکی، مسکن، دسترسی به حقوق، و پیشگیری از خطر‌های عبور از کانال مانش، نقض حقوق اساسی را تشخیص نداده و در نتیجه دستور اقدام‌های اضافی صادر نکرد.

این درحالی است که سازمان‌های حقوق بشری اعلام کردند که درخواست تجدید نظر خواهند کرد، زیرا معتقدند حکم ناکافی بوده و مشکل‌های اساسی حل‌نشده باقی مانده‌اند. 

وضعیت سلامتی مهاجران در دانکِرک

با وجود این حکم جزئی، گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌ها نشان می‌دهد که شرایط زندگی مهاجران همچنان خطرناک است. 

گزارش‌ها حاکی از کمبود دسترسی به آب سالم، امکانات بهداشتی و غذا هستند که به بیماری‌های پوستی (مانند گال)، عفونت‌ها، مشکلات دندان و مسائل روانی منجر می‌شود.

همچنین براساس گفته این سازمان‌ها، اردوگاه‌ها در مناطق باتلاقی و پرگل‌ولای هستند و در موردی دیگر، مهاجران ساکن در این اردوگاه با خطر خشونت، ازجمله تیراندازی‌ها، فعالیت قاچاقچیان و حمله‌های پلیس مواجه هستند. 

در همین حال، گزارش‌ها نشان می‌دهد که تعداد خانواده‌ها و کودکان در ان اردوگاه‌ها افزایش یافته و در نتیجه آسیب‌پذیری بیشتر در برابر سرما، گرما و بیماری‌ها وجود خواهد داشت. 

سازمان‌های حقوق بشری در گزارش‌های خود این شرایط را غیرانسانی توصیف کرده و سیاست‌های مهاجرتی فرانسه را مسئول افزایش مرگ‌ومیر در عبور از کانال مانش می‌دانند. این وضعیت بخشی از سیاست گسترده‌تر موسوم به بازدارندگی است که زندگی را برای مهاجران غیرقابل تحمل می‌کند تا از ماندن در فرانسه یا عبور از کانال مانش منصرف شوند.