بحران خشکسالی و فقدان حکمرانی آب، دو چالش مهم ایران در حال حاضر هستند که شاید فوریت و اهمیت آنها بیشتر از سایر آسیبها باشد. برای مقابله با این بحران، نیاز به حکمرانی هوشمند آب بیش از پیش احساس میشود. این حکمرانی باید مبتنی بر دادهها و تحلیلهای علمی باشد، بهطوری که بتوان بهطور پایدار منابع آبی را مدیریت کرده و از بحرانهای بعدی جلوگیری نمود.