مسئله انتظار و زمینهسازی ظهور، از بنیادیترین مفاهیم اندیشه شیعی است؛ مفهومی که هم ظرفیت تعالی انسان و جامعه را دارد و هم اگر دچار سوءفهم شود، میتواند به یکی از خطرناکترین لغزشهای فکری و عملی منجر شود. انتظار، اگر درست فهم نشود، بهجای آنکه انسان را متواضعتر، عمیقتر و مسئولتر کند، او را گرفتار