دستمزد اول ماه مردم ارزشش آخر ماه نصف است / مدیریت اقتصاد کشور ؛ مردم را به سمت بدهی سوق می‌دهد

رکنا، در بسیاری از کشورهای جهان، حقوق ماهانه تضمینی برای برنامه‌ریزی و ثبات زندگی است؛ اما در ایران، حقوق به نمادی از بی‌پناهی تبدیل شده است. کارگران و کارمندان می‌دانند که اگر امروز خرید نکنند، فردا همان پول، ارزشی کمتر دارد. در سایه تورم مزمن و شکاف فزاینده بین دستمزد و هزینه‌های زندگی، «حقوق ماهانه» دیگر نه تکیه‌گاه است، نه سرمایه‌ آتی. بلکه تنها یادآور این حقیقت تلخ است که دخل، به خرج نمی‌رسد؛ و آینده، چیزی جز بازتولید بدهی و ناامیدی نیست.