یحرانی به نام بلعیدن امنیت روانی

قرار بود دوباره به همان روزمرگی‌هایی برگردیم که روزی از تکرارشان خسته می‌شدیم، اما حالا دلتنگ‌شان بودیم! سکوت و سکونی که در جریان زندگی‌مان آن‌قدر عادی بود که هیچ‌وقت قدرش را نمی‌دانستیم. آدم‌های اطراف‌مان در لحظه‌های اضطراب و بغض، وزن بیشتری در زندگی‌مان گرفتند و غایبانی که آرام‌آرام نبودن‌شان عادی شد در این روزها، حتی دورشدن لحظه‌ای از فرزندان‌مان هم برای‌مان سخت شده.