بهرام بیضایی؛ رفتن کسی که همیشه جلوتر از زمان ایستاده بود
مرگ بعضی آدمها شبیه خاموششدن نیست؛ شبیه این است که ناگهان بفهمی چراغی سالهاست جلوتر از تو روشن بوده و حالا تازه متوجه میشوی چقدر راه را با نور آن دیدهای. بهرام بیضایی از همین جنس آدمها بود؛ نهفقط یک فیلمساز، نه صرفا نمایشنامهنویس، نهفقط پژوهشگر اسطوره و تاریخ، او یک «نگاه» بود؛