
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مراسم ترحیم کامران فانی، نویسنده، مترجم و کتابدار درگذشته، صبح امروز سهشنبه در سالن قلم کتابخانه ملی برگزار شد.
سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، با بیان این که برای ادای دین به مراسم آمده بودم، گفت: افرادی که کارکردهای متفاوت دارند، در همه بخشها عملکرد یکسان ندارند، اما کامران فانی یک مولف، پژوهشگر ویراستار، مدیر و سرپرست دانشنامه و ویراستار بود و در هیچ بخشی نمره اش متوسط نبود.
وی افزود: انرژی زیادی نیاز است که فردی در همه کارکردها نمره خوبی بگیرد، اما فانی در این حوزهها ممتاز بود. به عنوان یک ویراستار، بخش مهمی از میراث او در ویرایش باقی است، در همین جایی که در آن حضور داریم به عنوان کتابدار کار کرده و حتی اپ موسس برخی حوزهها در کتابداری فارسی بوده است.
صالحی ادامه داد: این ممتاز بودن و متوسط نبودن در هیچ حوزهای ویژگی برجسته او بود و کمتر نظیر او را در قرون معاصر و سالهای اخیر داریم.
وزیر فرهنگ گفت: کارهای فانی برای ورود در حوزههای مختلف متوسط نبود و در هر حوزهای که مینوشت یا صحبت میکرد، خوب به بالا بود و این بسیار ارزشمند است. ویژگی مهم دیگر او فضیلتهای اخلاقی است که در محفل به آن اشاره شد.
وی در پایان آرزو کرد: راه فانی پررهرو باشد.
این مراسم با حضور احمد مسجدجامعی، وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی، غلامعلی حداد عادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، غلامرضا امیرخانی، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، آزاده نظربلند، دبیرکل نهاد کتابخانههای عمومی کشور، کاظم موسوی بجنوردی، مدیر دایره المعارف بزرگ اسلامی، علی درستکار، مجری تلویزیون و چهره فرهنگی، عبدالکریم جربزهدار، مدیر نشر اساطیر و جمعی از ادبا و فرهیختگان حضور داشتند.
سهیل محمودی، شاعر و ادیب اجرای برنامه را بر عهده داشت.
غلامرضا امیرخانی، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، با بیان این که همه ما وقتی به مشکل میخوردیم به ایشان مراجعه میکردیم گفت: در کار تدوین سرعنوانهای موضوعی فارسی بودند که همواره در دست فهرست نویسان است که به همراه مرحوم پوری سلطانی و دیگر همکاران آن را کار کردند، اما هر زمان مشکلی بود، کتابداران به ایشان مراجعه میکردند.
ایشان کتابدوستی بودند یک بار به ایشان گفتم اگر در جزیرهای تنها باشید و فقط یک کتاب بتوانید با خودببرید، چه خواهید برد؟ خیلی برایم مهم بود، جواب جالبی دادند، گفتند که من حواسم هست نمیگویم با خودم مثلا کلیات سعدی یا قرآن میبرم، دائره المعارف بریتانیکا میبرم که تا مدتها بخوانم و تمام نشود این نشان دهنده انس ایشان با کتاب بود.
وی با اشاره به کتابهایی که مرحوم فانی روی آن کار کرده است، درباره وضعیت زندگی این استاد کتابداری در سالهای پایانی عمرش به ویژه در ماههای پایانی که منتهی به درگذشت ایشان شد، توضیح داد.
امیرخانی ضمن تشکر از همکاری بیمارستان سینا برای درمان و نگهداری از این استاد والامقام در بدترین شرایط روحی و جسمی گفت: این که چرا این وقایع روی داد ناگفته و مکتوم ماند، اما در اوج آلزایمر، کلمه شاهنامه از دهان مرحوم فانی نیفتاد، با این که در دوران کاریشان درباره این اثر فاخر ادب فارسی کاری انجام نداده بودند، اما گویا بر ضمیر ایشان ثبت شده بود.
در ادامه سهیل محمودی، پیام محمود پزشکیان، رییس جمهوری ایران برای درگذشت کامران فانی را قرائت کرد.
احمد مسجدجامعی، وزیر اسبق فرهنگ، با اشاره به خدمات فرهنگی کامران فانی گفت: خدمات بیش چیزی است که دیده شده، دلیل آن هم پرهیز ایشان از دیده شدن است، تقریبا در عموم جهات و کارهای بزرگی که پس از انقلاب شد، ایشان اثری داشت، اما به دنبال نام نبود.
وی با بیان این که در سالهای اخیر ابزارهایی مثل هوش مصنوعی کارها را آسان کردهاند، اظهار داشت: فهرست نویسی ایشان در ۳۰ سال پیش در دست همه فعالان حوزه کتاب قرار گرفت و کتاب کم نظیری در حوزه خود شد.
مسجد جامعی با اشاره به تحصیلات دانشگاهی فانی گفت: او استاد خواندن بود و گزیده مینوشت، میگفت نوشتن، فرصت خواندن را از ما میگیرد، حتی بازدید از موزهها و شهرها را به عنوان موضوعی که در کتابها میتوان خواند، در نظر میگرفت. هیچ دائره المعارفی نیست که کامران فانی در آن نقشی نداشته باشد، او قلبش برای ایران میتپید و برای ایران کار میکرد و به ایران اهمیت میداد.
وی گفت: وقتی از فانی درباره موضوعی سوال میکردی، بی مضایقه جواب میداد، اگر کاری دست او بود، در اختیار دیگری قرار میداد که بتواند استفاده کند، بخشی از این که دیده نمیشد، نگران این بود که کسی تقاضایی کند و نتواند جواب دهد، این جوانمردی تنها در عمل نبود، در اخلاق هم همین گونه بود.
غلامعلی حداد عادل، رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، با تسلیت گفتن درگذشت کامران فانی، اظهار داشت: از زمانی که وارد فضاهای فرهنگی شدهام، آن را از حضور یا نام فانی خالی ندیدهام، این نشانه فضیلت اوست، هیچ کس در دانش او تردید نکرد و همه به او اعتماد داشتند، در کنار اعتماد به دانش او به اخلاق و اندیشه او نیز اعتماد داشتند.
وی گفت: در علم آموزی بخل نداشت، بیش از هر رشته دیگری به کتاب و کتابداری مشهور بود، کتابدار و کتابشناس و کتابخوان بود، کثرت کتابهایی که خوانده بود و وقتی که صرف کتابها کرده بود، باعث حیرت نزدیکان او شد که خود اهل کتابخوانی بودند. او فانی در کتاب بود، ذوب در کتاب بود، الگوی کتابداران بود، زیرا با مرجع شناسی به محققان کمک میکرد. در دنیا هم شخصیت دایره المعارفی کم است آنگونه که فانی، چون دایره المعارفی به همه کمک میکرد. او یک کتابخانه گویا بود.
حداد عادل افزود: پرخوان و کم سخن بود، متواضع و بی ادعا، کم گوی و گزیده گوی و از نظریه پردازی ادعای بیهوده پرهیز میکرد و برای کسب شهرت نظریه مطرح نمیکرد. ما بعد از فوت او چکهای زیادی پیدا کردیم که مطالبات او از ناشران و نهادهای گوناگون بود و هرگز وصول نشده بود.
حسین معصومی همدانی، مدرس ادبیات فارسی و فلسسفه به بازگو کردن خاطرات خود با کامران فانی و بهاالدین خرمشاهی پرداخت و گفت: فانی در میان معدود افرادی بود که تلاش کرد در موقعیت سیاسی شدن همه چیز، میراث فرهنگی ایران را حفظ کنند.
بهاالدین خرمشاهی، با ارسال پیامی به این مراسم یاد و خاطره کامران فانی را گرامی داشت.
کریم جربزهدار، مدیر نشر اساطیر با تشکر از همه کسانی که در ماههای پایانی عمر فانی برای آسایش و آرامش او تلاش کردند، گفت: من، بهعنوان شاگردی کوچک، از ایشان سپاسگزارم و امیدوارم نسل جوان نیز از این کوششها درس بگیرد.
وی افزود: در سالهای گذشته شاهد بودم که چگونه کامران فانی با وجود دشواریهای مالی و نبود امکانات، با عشق و پشتکار در مسیر فرهنگ و ادب گام برداشتند.
جربزهدار گفت: کار «زیرنظر گرفتن» و آمادهسازی متن، کاری ساده نیست. فرد باید متن را چند بار بخواند، ویرایش کند و با دقتی انسانی آن را برای انتشار آماده سازد. استاد فانی نیز چنین بود؛ شخصیتی که بسیاری از ویژگیهای خاندان علامه قزوینی را داشت و حتی در برخی جنبهها فراتر میرفت. او به ادب فارسی، فرهنگ ایران، موسیقی باستان و معاصر، و زبانهای عربی و پهلوی تسلط داشت و شاعران معاصر و حتی چهرههای گمنام را بهخوبی میشناخت.
وی گفت: استاد فانی، مانند مرحوم قزوینی، زندگی ساده و طلبگی داشت. با وجود مشکلات مالی، هرگز از فرهنگ و پژوهش دست نکشید. حتی زمانی که یکی از مؤسسات فرهنگی دچار بحران مالی شد، او با وجود تنگدستی، مبلغی قابل توجه برای کمک به آن مؤسسه پرداخت؛ کاری که تنها از روحی بزرگ برمیآید.
منبع : خبرگزاری دانشجو

















































