ایران، سرزمینی با تنوع بینظیر اکوسیستم و تالابهای گسترده، امروز با بحران بیآبی و خشکی مواجه است. این پدیده فراتر از موضوعی محیطزیستی ساده است؛ تبدیل تالابها به کانونهای عظیم گرد و غبار، تهدیدی مستقیم برای سلامت مردم و کیفیت هوا در کلانشهری مانند تهران است. اکوسیستم، در سکوت خودش، فریادی است برای توجه به تغییردهی ریشهای و راهحلهای پایدار.