«باران آمد، اما تشنگی ماند!»

باران‌های بهاری امسال با قدرت و گستردگی قابل توجهی در بسیاری از مناطق ایران باریدن گرفت. رودخانه‌ها جان تازه‌ای گرفتند، سدها کمی پُرتر شدند و آسمان بارانی برای لحظاتی لبخند به لب مردم آورد. اما در پس این رقص آسمانی، سوالی جدی‌تر مطرح می‌شود: آیا این بارش‌ها برای حل بحران کم‌آبی ایران کافی است؟ یا فقط مُسکن موقتی برای زخمی عمیق و مزمن‌اند؟ آیا به‌راستی می‌توان نفس راحتی کشید، یا همچنان باید در انتظار روزهای سخت بود؟