تغییر ماهیت بازی‌ های ویدیویی؛ از مهارت‌ محوری دهه ۹۰ تا مدل‌های اقتصادی مبتنی بر اعتیاد

طرفداری | در دهه‌ی ۹۰ میلادی، تمام‌کردن یک بازی ویدیویی مانند فتح یک قله بود. بازیکن باید ساعت‌ها با آزمون و خطا، حافظه و تمرکز خود را به چالش می‌کشید تا بر مراحل پیچیده غلبه کند. نتیجه، احساسی از موفقیت پایدار و رشد واقعی مهارت بود. اما در نسل امروز، بیشتر بازی‌ها پایانی ندارند.