آیین رونمایی از کتاب «خسوف در بیروت» توسط خانه شعر و ادبیات برگزار می‌شود.

در این ستون، یک یادداشت از سری یادداشت‌های جنگ‌نوشت را به قلم حسین شرفخانلو، نویسنده می‌خوانید. جنگ‌نوشت روایت‌هایی از روزهای جنگ تحمیلی ۱۲روزه است.

تا به امروز که دارم این چند خط را می‌نویسم، سه قطره خون از شهیدستان «خوی» ریخته پای درخت دفاع مقدسی که در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی در سرتاسر خاک ایران بزرگ‌مان غرس شد. 

دیروز دومین شهید خوئی که در اثنای جنگ تحمیلی اسرائیل و در کرج به‌شهادت رسیده بود را بدرقه کردیم تا بهشت. همسایه شد با آن افسر شهید از پدافند پایگاه دوم شکاری تبریز و گلزار مطهر شهدای خوی، آغوش ابدی برای زخمی که از جنگ صهاینه به تنِ ایران تحمیل شد. عصرش بهزاد زنگ زد که برویم عیادت جانبازی که شب اول حمله …

آتش‌بس، صلح، توقف درگیری و هر عبارت دیگری که بخواهد حالِ الان و امروز صبحِ ما را توصیف کند، جواب خون‌های به ناحق ریخته کودکان و زنان و مردان و دانشمندان و سرداران ایرانی‌ای که در این ۱۲ روز به زمین ریخت، نیست.

شد ۱۱ روز که جنگ دوم تحمیلی، عریان و وحشی، زندگی ما ایرانی‌ها را تکانی داده که از روزمرگی در بیاییم. یعنی که «جنگ» «جهت» جدیدی به زندگی ایرانی‌ها داده است.

حالش، سرحال بودنش و خودش را از پا نیانداختنش، حسرت و شگفتی و تعظیم داشت. در ساعتی از روز که وقت ظهر روز دهم گذشته بود و به آن «سه ساعتِ سختِ» عصر عاشورا پهلو می‌زدیم و...

رده‌ی آخرِ جنگ تحمیلی به ایرانِ قدرت‌گرفته از انقلاب اسلامی، صلحِ تحمیلی نیست. دفاع مقدسی است که خونین شهر را دوباره برای ابد، خرم‌شهر خواهد کرد. فقط باید سنگر ایمان را دودستی چسبید...