سحابی‌ها یکی از شگفت‌انگیزترین و زیباترین پدیده‌های آسمانی هستند که در بسیاری از صورت‌های فلکی قابل مشاهده‌اند. این اجرام کیهانی نه تنها در علم نجوم بلکه در مطالعات اخترشناسی به‌عنوان یکی از ارکان فهم ساختار و تکامل کیهان مطرح می‌شوند. سحابی‌ها به‌عنوان ابرهای غبار و گاز که معمولاً شامل هیدروژن، هلیوم …

این کهکشان که در فاصله‌ای حدود 55 میلیون سال نوری قرار گرفته، بیش از 100,000 سال نوری امتداد دارد و در محدوده صورت فلکی جنوبی گرگ (Lupus) دیده می‌شود.

ناسا با انتشار تصویری خیره‌کننده از خوشه ستاره‌ای NGC ۶۰۲، حلقه‌ای کیهانی شبیه به یک حلقه کریسمس را نشان داد که ستارگان جوان در آن ابر‌های گرد و غبار را روشن می‌کنند.

چه چیزی در مرکز کهکشان ما نهفته است؟ در رمان علمی-تخیلی ژول ورن، پروفسور لیدن‌براک و همراهانش در سفری به مرکز زمین با دنیایی از شگفتی‌ها و ماجراجویی‌های خارق‌العاده روبه‌رو می‌شوند. در دنیای واقعی، اخترشناسان نیز با مطالعه مرکز کهکشان راه شیری، پدیده‌های عجیب‌وغریب بسیاری کشف کرده‌اند. مرکز کهکشان ما …

منطقه‌ای بزرگ و مه‌آلود در نزدیکی ستاره درخشان Omicron Persei، تصویری از تضادهای کیهانی را به نمایش می‌گذارد. این ترکیب رنگارنگ از غبار، گاز و ستارگان به وسعت حدود ۳ درجه از آسمان، در لبه ابر مولکولی برساوش گسترده شده و در فاصله حدود ۱۰۰۰ سال نوری از ما قرار گرفته است. در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟ …

یکی از جذاب‌ترین اهداف برای تلسکوپ‌های فضایی در طول تاریخ. «وب» نشان داد که توانایی‌اش در نفوذ به گرد و غبار کیهانی می‌تواند درک انسان از فضای عمیق را تغییر دهد؛ حتی آنهایی که پیش‌تر دیده بودیم. «ستون‌های آفرینش» از گازهای میان اختری و ذرات کیهانی تشکیل شده‌اند و در فاصله ۷هزار سال نوری از زمین قرار …

این منظره تلسکوپی خیره‌کننده جزئیات قابل توجهی از رشته‌های درخشان گاز بین ستاره‌ای و ابرهای غبار کیهانی سحابی کارینا را نشان می‌دهد.

شواهد بسیار باستان‌شناختی و قرائن فراوان انسان‌شناختی و منابع و مستندات تاریخی بسیار در دست است و به ما می‌گویند و متقاعدمان می‌کنند که سرگذشت انسان و نحوه حضور و ظهور و بر صحنه آمدن آدمی و گونه‌های خویشاوند و نیاکان بشری ما روی پوسته نازک و ظریف غبار کیهانی سیاره زمین، بسیار غم‌انگیز، پر‌ماجرا، ماجرا‌خیز،‌ …

طبق ادعای برخی دانشمندان، همان‌طور که ماهواره‌های استارلینک و سایر ماهواره‌ها در جو زمین می‌سوزند، «غبار مغناطیسی» آن‌ها می‌تواند جو سیاره ما را آلوده کند و این امر باعث تضعیف میدان مغناطیسی زمین (که از سیاره ما در برابر تشعشعات خطرناک کیهانی محافظت می‌کند) می‌شود.

دانشمندان به راز ۳۷‌ ساله انفجار عظیم کیهانی در کهکشان مجاور پی برده‌اند. ستاره‌ای میرنده دلیل انفجار بوده که نور چشمگیر و نیرویی برابر ۱۰۰ میلیون خورشید آزاد کرده که از زمین هم قابل مشاهده بوده است. در آن زمان به دلیل انبوه پسماند‌‌ها و گرد و غبار‌های فضایی در اطراف محل انفجار حتی قوی‌ترین تلسکوپ‌ها …

آیا حیات به‌طور مستقل در سیارات مختلف ظاهر می‌شود یا اینکه از سیاره‌ای به سیاره دیگر سرایت می‌کند؟ یا شاید هم هر دو اتفاق وجود دارد. مطالعه جدید پاسخ جالبی برای این پرسش دارد.