کلیسای مریم مقدس واقع در نزدیکی دوسلدورف، نمونه‌ای برجسته از معماری بروتالیست است که با ترکیبی هنرمندانه از استحکام بتن و ظرافت خطوط، حسی فرازمینی را به بازدیدکنندگان القا می‌کند. این بنا که توسط گوتفرید بوهم طراحی شده، بی‌شک یکی از جاذبه‌های دیدنی آلمان به شمار می‌رود.

پل تالت (Paul Tulett) عکاس بریتانیایی است که سفری به ژاپن انجام داده تا کتابی درباره مجموعه وسیع ساختمان‌های بتنی این کشور تهیه کند. این کتاب با عنوان کامل «ژاپن بروتالیستی؛ مروری عکاسانه بر معماری ژاپنی پس از جنگ» منتشر شده و هدف آن نمایش تنوع معماری بروتالیستی ژاپن است.

معماری بروتالیستی سبکی از معماری مدرن است که بر استفاده از بتن نمایان، فرم‌های ساده و حجیم و طراحی‌های کاربردی با تاکید بر ساختار خام و بی‌پیرایه تمرکز دارد.

ساختار بیرونی این بنا یادآور معماری «بروتالیستی» است که ویژگی اصلی آن استفاده از بتن عریان برای ایجاد احساس عظمت و استقامت بود؛ احساسی که شاید در وهلۀ اول و بر طبق یک نگاه کلیشه‌ای، با یک محیط «زنانه» چندان سازگار نباشد. اما نکتۀ اصلی این اثر می‌تواند در همین نهفته باشد: ارائۀ تعریفی دوباره از «زنانگی» …

عکاس ساکن اوکیناوا، پل تولت (Paul Tulett) در آخرین کتاب خود دنیای معماری بروتالیستی ژاپن را کاوش کرده و زیبایی خام و جزئیات اغلب نادیده گرفته‌شده‌ی آن را عکاس ساکن اوکیناوا، پل تولت (Paul Tulett) در آخرین کتاب خود، دنیای معماری به سبک بروتالیستی در ژاپنی را کاوش کرده و زیبایی خام و جزئیات اغلب نادیده …

عکاس ساکن اوکیناوا، پل تولت (Paul Tulett) در آخرین کتاب خود، دنیای معماری به سبک بروتالیستی در ژاپنی را کاوش کرده و زیبایی خام و جزئیات اغلب نادیده گرفته‌شده‌ی آن را برجسته کرده است.

استودیوی معماری هندی تالی‌یِسین از بافت‌های خشن و عناصر بومی برای این خانه آخر هفته در بنگلور استفاده کرده است. اتاق خواب اصلی که در سطح نیم‌طبقه‌ی خانه مشرف به قسمت نشیمن واقع شده، به طور کامل با سطوح بتنی پوشیده شده و با مبلمان چوبی تکمیل شده است.

ترکیبی از بتن خشن با فضا‌های سبز شاداب و لطیف؛ در اینجا گنجینه‌ای از عکس‌ها از باغ‌ها و فضا‌های سرسبز اطراف ساختمان‌های بروتالیستی (سبک معماری مبتنی بر استفاده از بتن) را می‌بینید که اولیویا بروم، از سال ۲۰۱۸ در اینستاگرام خود جمع‌آوری کرده است.

اواسط قرن بیستم، در جریان بازسازی پس از جنگ جهانی دوم، سبک معماری بروتالیستی در بریتانیا و اروپا ظاهر شد که طرفدار مصالح ساختمانی ساده و صنعتی، پالت تک‌رنگ و هندسه زاویه‌دار بود.

پس از بسته شدن آخرین آزمایشگاه در سال 2020، به رغم این که ساختمان مایزه بونکر نماد ارزشمندی از معماری بروتالیسم بود، اما دانشگاه پزشکی برلین درخواست تخریب آن را ارائه کرد.

گروه معماری فایو او فایو (FIVE OH FIVE) از خانه‌ای به نام «خانه‌ی آبی» پرده‌برداری کرده است. این اقامتگاه به سبک زبره‌کاری (بروتالیستی) برای یک خانواده‌ی چهارنفری در لا مانزِنِلای تنریف طراحی شده است. رنگ آبی نیمۀ بالایی این خانه، از برخی زوایا آن را به بخشی از چشم‌انداز آسمان منطقه تبدیل می‌کند.

هتلی نوآورانه در هامبورگ آلمان دو ماه است که کار خود را آغاز کرده است. این هتل در بالای یک پناهگاه بتنی عظیم نازی‌ها که در سال ۱۹۴۲ توسط هزار کارگر برده ساخته شده بود، قرار دارد. این بنا که ارتفاع اولیه آن ۳۸ متر بود و دیوار‌هایی با ضخامت ۳.۵ متر دارد، به عنوان یکی از نشانه‌های برجسته معماری بروتالیستی …

سبک معماری «بروتالیستی» عمدتا به معنی استفاده از بتن عریان با فرم‌هایی ظاهرا خشن و استوار است؛ شاید این سبک در تضاد با معنویت و لطافت مکان‌های مذهبی به نظر برسد اما برخی از معماران مدرنیست اروپایی از این سبک برای ساخت کلیساهایی منحصر به فرد در سراسر اروپا استفاده کرده‌اند.

خانۀ بروتالیستی «لوخامبیو» در مکزیک ترکیبی شگفت‌انگیز از خشونت بتن، گرمای چوب، نمای بدون پنجره و فرورفتگی‌های مکعبی خیال‌انگیز است؛ یک اثر معماری کاملا متفاوت که هر معنایی را که از «خانه» در ذهن داریم به هم می‌ریزد.