در ماه ربیع‌الاول سرچشمه فضائل و برتری‌ها بر این امت فرود آمد و تمام برکت‌های نبوت و امامت و کتاب و شریعت فقط با وجود رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آشکار شد.

زیارت امام حسین نیز با پای پیاده مورد سفارش بسیاری قرار گرفته و امام صادق(ع) می فرمایند هر که پیاده به زیارت او رود هر گامی که بردارد و بگذارد ثواب آزاد کردن بند از اولاد اسماعیل را دارد.

روز عاشورا زیارت تسلیت را بخواند، و روز عاشورا را با توسلى کامل به حمایت کننده و پناه آن روز که از معصومین(ع) هستند به پایان رسانیده و در توسل، اصلاح حال و پذیرش ‍عزادارى را خواسته و از کوتاهى خود معذرت بخواهد.

از کارهای مهم اهل مراقبت در ماه ذی الحجة شناخت شرافت و فضل این منزل شریف و شناخت زمانهای مذکور و شناخت فواید آن است.

نتیجه روزه کم خوری و کم گویی است و آن حکمت را به ارمغان می‌آورد و حکمت معرفت را در پی دارد و معرفت یقین را، و وقتی که بنده‌ای به یقین رسید باکی ندارد که چگونه روزگار را سپری کند.

رهبر انقلاب درباره عظمت روز میلاد امام حسین می فرماید: سوم شعبان روز باعظمتی است. به فرمایش مرحوم آقای حاج میرزا جواد آقای تبریزی ملکی عظمت روز سوم شعبان را باید به عنوان پرتوی از عظمت حسین بن علی به حساب آورد.

امام صادق (ع) درباره روزه در این ماه روایتی را آورده است که هر کس سه روز روزه بگیرد هر روز از بهشت خدا را در عرش خود زیارت می کند.

خدای متعال در آسمان هفتم فرشته‌ای را قرار داده است که «داعی» گفته می‌شود. هنگامی که ماه رجب آمد، این فرشته تا صبح می‌گوید: خوشا بحال تسبیح کنندگان خدا، خوشا بحال فرمانبرداران خدا.

نامگذاری لیلة الرغائب به این جهت است که هنگامی که یک سوم از شب گذشت هیچ فرشته‌ای در آسمان‌ها و زمین نمی‌ماند مگر اینکه در کعبه و اطراف آن جمع می‌شوند.