مه مغزی معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست. اما اختلال‌های مزمن در حواس‌جمعی، ممکن است علامتی از چیزی فراتر از حواس‌پرتی عادی باشد و نمایانگر بیماری‌هایی نظیر اختلال تیرویید، سکته، کم‌خونی، دیابت، افسردگی با آلزایمر باشد.

فکر به مرگ، احساس ناراحتی، پوچی یا درماندگی، کندی در حرکت، تفکر یا صحبت فرد، اختلال در تمرکز، یادآوری و تصمیم‌گیری، اضطراب، پرخاشگری و احساس بی‌قراری، کج‌خلقی، فوران خشم یا پایین آمدن آستانه صبر، اختلال در خواب، ازجمله بی‌خوابی یا پرخوابی، خستگی، پایین بودن انرژی و طاقت‌فرسا بودن کار‌ها از نظر فرد.