مزلو معتقد است که این نیازها به ترتیب در انسان ظهور پیدا می‌کنند و باید رفع شوند. نهایتاً به رأس هرم می‌رسد که مرتبه‌ای خاص و در حقیقت «فرانیاز» است و آن، افق انسانیت است.