عبیدالله گفت: تو را راهی نیست جز اینکه آن نامه را به دست من رسانی. عمر گفت: به خدا آن دست‌خط را نگه داشته‌ام تا در مدینه به پیرزنان قریش نشان دهم تا عذر مرا بدانند.

عمر خواست او را بکشد، قبیله‌اش و پسرعموهایش درباره او شفاعت کردند. بنابراین نزد آنها زخمدار و مجروح بود تا پس از شش‌ماه درگذشت.

سعید حنفی پیش دویده، جلوی روی امام (ع) ایستاد و خود را آماجگاه دشمن ساخت. از چپ و راست تیر می‌بارید. اما او امام (ع) را از تیرها نگهداری می‌کرد. به جان و تنش تیر می‌آمد.