مرحوم سرهنگ محمد اکبری هم‌زمان با جنگ تحمیلی مسئول یکی از اردوگاه‌های نگهداری اسرای عراقی مستقر در محوطه فعلی دانشگاه هوایی شهید ستاری بود. نوشتار ذیل خلاصه‌ای از شرایط نگهداری اسرا است که بعد از تحویل مسئولیت (حوالی سال ۶۹) به قلم او درج شده است.

سرهنگ بهاءالدین عارف قدیمی ترین اسیر عراقی در ایران:اسارت :۱۹۸۲ / جبهه شوش/بازگشت به عراق : ۲۰۰۲/ عکس لحظه اسارت عارف توسط رزمندگان ایرانی را نشان میدهد

نامش محمدرضا بروجی است. اسیردار بوده و در ادامه خودش اسیر نیروهای بعثی می شود. او برایمان از نحوه اسیرداری ایران در مقابل نگه داری از اسرا در عراق می گوید. آنچه که فرقش زمین تا آسمان است.

عشق، یک اتفاق بود و جدایی یک حادثه‌ی دیگر. یکی کوتاه بود و شیرین. دیگری تلخ است و طولانی.

تصاویری از عزاداری اسرای عراقی در رثای سید الشهدا (ع) در اردوگاه کهریزک و در عاشورای سال ۱۳۷۴ برای نخستین بار منتشر شده است. ببینید.

به گمانم سال ۶۳ بود که تعدادی از اسرای یک عملیات را به اردوگاه آوردند. در آنجا دو آسایشگاه وجود داشت که فقط یک دیوار بین‌مان فاصله بود. عراقی‌ها برای اینکه از اسرای ایرانی زهر چشم بگیرند دو روز تمام این اسرای تازه وارد وحشیانه را در آن آسایشگاه‌ها زدند.

یکی از اسرای جنگ تحمیلی تعریف می‌کند: در اردوگاه که بودیم زمستان رسید، اما سرمای آب حمام استخوان‌سوز بود. ما هم وسیله‌ای اختراع کردیم که با آن به هر نفر یک کاسه آب جوش می‌رسید.