دانشمندان در پاتاگونیا (جنوب آرژانتین) موفق به کشف یک دایناسور تازه شدند که می‌تواند رازهای ناشناخته‌ای از زندگی شکارچیان عظیم‌الجثه دوره کرتاسه را روشن کند.

حدود ۶۶ میلیون سال پیش، روزگار دایناسورها با برخورد شهاب‌سنگی غول‌آسا به زمین به پایان رسید. این شهاب‌سنگ که حدود ۱۲ کیلومتر قطر داشت، با سرعتی نزدیک به ۴۳ هزار کیلومتر بر ساعت وارد جو شد و مستقیماً به زمین اصابت کرد. شدت این برخورد آن‌قدر عظیم بود که پنجمین انقراض بزرگ تاریخ را رقم زد؛ رویدادی که حدود …

نویسنده و پژوهشگر بنیاد علوم زمین هوبِی گفت: «ما فهمیدیم فسیل‌های بجامانده از دایناسور کمابیش ۸۵ میلیون سال پیش در دوره کرتاسه پسین گذاشته شده‌اند. ما نخستین محدودیت‌های زمانی مطمئن برای این فسیل‌ها را ارائه داده و به عدم‌قطعیت دیرینه در مورد سن آن‌ها پایان دادیم. دستاورد ما پیامدهای مهمی برای پژوهش‌های …

یکی از بزرگ‌ترین کروکودیل‌های تاریخ با نام «Deinosuchus» با دندان‌هایی به اندازه موز، حتی دایناسورها را به وحشت می‌انداخت.

یکی از بزرگ‌ترین کروکودیل‌های تاریخ با نام «Deinosuchus» با دندان‌هایی به اندازه موز، حتی دایناسورها را به وحشت می‌انداخت.

رکنا: بازگرداندن دایناسورها از انقراض به کمک هوش مصنوعی دیگر یک خیال علمی-تخیلی نیست؛ دانشمندان با استفاده از فناوری‌ های پیشرفته، فسیل‌ ها را بازسازی کرده و تصاویری فراواقع‌ گرایانه را از این موجودات باستانی ارائه می‌ دهند.

ایده بازگرداندن دایناسورها از انقراض که زمانی تنها در فیلم‌های علمی-تخیلی مانند «پارک ژوراسیک» ممکن بود، اکنون به لطف هوش مصنوعی در حال تبدیل شدن به واقعیت است.

وقتی به دوران ماقبل تاریخ فکر می کنیم، اغلب دایناسورها به ذهنمان می آیند. اما در حالی که این غول های باستانی میلیون ها سال پیش از بین رفتند، برخی از ساکنان باستانی زمین توانستند از رویدادهای بزرگ انقراض جان سالم به در ببرند و تا به امروز زنده بمانند.

بوم شناسان دانشگاه ییل با بررسی ژنتیکی و فسیلی گروهی از مارمولک ها نشان داده اند که سوسمار شب برخلاف انتظار، از برخورد شهاب سنگ سهمگین ۶۶ میلیون سال پیش که به انقراض دایناسورها منجر شده است، جان سالم به در برده اند.

دایناسورها، موجودات شگفت‌انگیزی که میلیون‌ها سال پیش روی زمین زندگی می‌کردند، همیشه موضوعی جذاب برای علم و افسانه‌ها بوده‌اند. اما با پیشرفت علم و تکنولوژی، دانشمندان به کشف‌های جدیدی درباره‌ این موجودات بزرگ رسیده‌اند.

ایسنا/ بوم‌شناسان دانشگاه ییل با بررسی ژنتیکی و فسیلی گروهی از مارمولک‌ها نشان داده‌اند که سوسمار شب برخلاف انتظار، از برخورد شهاب‌سنگ سهمگین ۶۶ میلیون سال پیش که به انقراض دایناسورها منجر شده است، جان سالم به‌در برده‌اند. آن هم با ویژگی‌هایی که خلاف نظریه‌های رایج در مورد بقای گونه‌ها در دوران پس ا

چرا دایناسورها از بین رفتند؟ برخورد شهاب‌سنگ، تغییرات اقلیمی و فرضیه‌های دیگر را درباره انقراض دایناسورها در این مقاله بررسی می‌کنیم.

در تصور ما صدای دایناسورها غرش‌های زمین لرزان است اما آخرین تحقیقات نشان می‌دهد که شاید این برداشت اشتباه باشد. سرنخ‌هایی کمی برای پیدا کردن صدایی که دایناسورها ۶۶ میلیون سال پیش قبل از منقرض شدنشان از خود تولید می‌کردند، وجود دارد.

پنهان در زیر دامنه‌های پوشیده از جنگل‌های انبوه آلبرتا در کانادا، در مقیاسی باور‌نکردنی گور جمعی دایناسورها یافته شده است. هزاران دایناسور در این مکان دفن شده‌اند که به نظر می‌رسد همگی در یک روز و بر اثر حادثه‌ای طبیعی کشته شده‌اند. اکنون گروهی از دیرینه‌شناسان به پایپ‌استون کریک، که آن را «رودخانه مرگ» …

دایناسورها موجودات غول‌پیکری بودند که بیش از ۶۶ میلیون سال پیش روی زمین حکمرانی می‌کردند. ولی چگونه این موجودات عظیم‌الجثه نابود شدند؟ و آیا حقیقتاً دایناسورها منقرض شده‌اند؟

زومیت/ قورباغه‌ها از انقراض نابودگر دایناسورها جان سالم به‌در بردند، اما اکنون با ناپدیدشدن در سکوت دست‌وپنجه نرم می‌کنند. راز بقای آن‌ها در فاجعه چیست؟ امروزه، در میان شاخه‌های اصلی درخت حیات، دوزیستان ممکن است در بحرانی‌ترین وضعیت قرار داشته باشند. نخستین نشانه از اختلال در یک زیست‌بوم، زمانی است

مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد اجداد تی‌رکس احتمالاً از آسیا به آمریکای شمالی مهاجرت کرده و در نتیجه تغییرات اقلیمی و انقراض شکارچیان دیگر، به یکی از بزرگ‌ترین شکارچیان عصر دایناسورها تبدیل شده‌اند.

نیاکان کروکودیل‌های امروزی از دو رویداد انقراض جمعی جان سالم به‌در بردند. پژوهش تازه‌ای نشان می‌دهد یکی از عوامل اصلی این ماندگاری بلندمدت چه بوده و چطور می‌توان از این یافته‌ها برای حفاظت از گونه‌های در معرض خطر بهره گرفت.

نیاکان کروکودیل‌های امروزی از دو رویداد انقراض جمعی جان سالم به‌در بردند. پژوهش تازه‌ای نشان می‌دهد یکی از عوامل اصلی این ماندگاری بلندمدت چه بوده و چطور می‌توان از این یافته‌ها برای حفاظت از گونه‌های در معرض خطر بهره گرفت.