دلتنگی و گریه های مهران غفوریان برای پدرش را مشاهده می کنید.

مهم نیست چند سال بگذرد بابا، من همیشه همان بچه کوچکی خواهم بود که تو را با تمام وجود دوست دارم، روزت مبارک.

قلم به دستت می‌دهند و الفبای زندگی نوشته می‌شود: الف ب پ ت ث... ، «مادر آمد»، «بابا تاب بست»، «مدرسه پرچم دارد» و ... آموختن ادامه دارد تا ناکجاآباد زندگی؛ انسان‌هایی که این نقش سترگ را بر دوش می‌کشند فقط با واژه‌ها جمله‌سازی نمی‌آموزند بلکه آینده و توسعه کشور را می‌سازند. ۱۲ اردیبهشت به رسم هر سال به …

کاپشن کرم رنگِ رنگ و رو رفته‌ای تنش بود که معلوم بود خیلی ساله که همراهش هست. نگاهم رفت پی دست‌هایی که پر از چروک بود چروک‌هایی که هر کدام داستانی داشتند و من هم عاشق شنیدن. گفتم خبرنگارم و نشستم تا داستان بشنوم از یک پدر خاص.