تصویر بالا نقاشی گروهی از زنان رقصنده است که بر روی دیوار یک مقبرۀ باستانی در مصر نقش بسته است؛ تا به امروز تصاویر متعددی از رقصندگان مصر باستان یافت شده که در مراسم تدفین و تشییع جنازه به اجرای مراسم موسیقی و رقص می‌پرداختند.

بنا بر اعلام حمیدرضا ولی‌پور، سرپرست هیأت کاوش تپه چشمه علی ری،  این تدفین در معماری دوره سوم سیلک در این تپه ۷۰۰۰ ساله کشف شده است. بر مبنای شواهد و سفال‌های فازهای معماری، این تدفین و اسکلت آن احتمالا به دوره‌ای مربوط باشد که به آن دوره سیلک ۳ (۴۳۰۰ سال  پیش از میلاد) گفته می‌شود.

این اسکلت مدفون در وضعیت جنینی در واقع متشکل از استخوان‌های حداقل پنج نفر است که در طول ۲۵۰۰ سال زندگی کرده‌اند.

دانشمندان موفق شدند بدون باز کردن پوشش باستانی، داخل تابوت مهر و موم شدۀ یک مومیایی متعلق به ۳۰۰۰ سال پیش را بررسی کنند. با استفاده از اسکن‌های سه‌بعدی، محققان نگاهی کمیاب به آیین‌های تدفین مصریان باستان انداختند که تفاوت‌های زیادی با تصورات رایج ما دارند.

باستان‌شناسان در سوئد در انتظار یافتن یک سکونتگاه باستانی بودند، اما از کشف یک گورستان عصر وایکینگ‌ها با طرح‌های تدفین قایق‌مانند شگفت‌زده شدند.

دانشمندان موفق شدند بدون باز کردن پوشش باستانی، داخل تابوت مهر و موم شدۀ یک مومیایی متعلق به ۳۰۰۰ سال پیش را بررسی کنند. با استفاده از اسکن‌های سه‌بعدی، محققان نگاهی کمیاب به آیین‌های تدفین مصریان باستان انداختند که تفاوت‌های زیادی با تصورات رایج ما دارند.

تیمی از باستان‌شناسان در زیر ساختمانی سنگی در شهر باستانی پترا در اردن، یک مقبره حاوی بقایای ۱۲ اسکلت انسان را به همراه مجموعه گسترده‌ای از ظروف سفالی ویژه تدفین کشف کردند.

دانشمندان موفق شدند بدون باز کردن پوشش باستانی، داخل تابوت مهر و موم شدۀ یک مومیایی متعلق به ۳۰۰۰ سال پیش را بررسی کنند. با استفاده از اسکن‌های سه‌بعدی، محققان نگاهی کمیاب به آیین‌های تدفین مصریان باستان انداختند که تفاوت‌های زیادی با تصورات رایج ما دارند.

این تابوت گرانیتی صورتی متعلق به پتاح اِمویا (Ptah-em-wia) است که در زمان رامسس دوم یا رامسس کبیر، رئیس خزانه داری بود و در یک اتاق تدفین باستانی در نزدیکی قاهره پیدا شده؛ جایی که هزاران سال در آن پنهان بوده است.

باستان‌شناسان حدس می‌زنند قدیمی‌ترین اسکلت از کاوش‌های مالزی احتمالاً ۱۶۰۰۰ سال قدمت دارد.

گروهی از بومیان تواراجایی جزیره سولاوسی در اندونزی، طبق رسمی باستانی در ماه اوت هر سال، مردگان را از گور بیرون می‌آورند، تمیز می‌کنند و با پوشاندن لباس‌ و زیورآلات، با آنها تجدید دیدار می‌کنند. طی این مراسم که «ماننه» (’ma’nene) نام دارد، برخی از مردم توراجا بر اساس عادات و روش زندگی درگذشتگان، لباس‌هایی …

گروهی از بومیان تواراجایی جزیره سولاوسی در اندونزی، طبق رسمی باستانی در ماه اوت هر سال، مردگان را از گور بیرون می‌آورند، تمیز می‌کنند و با پوشاندن لباس‌ و زیورآلات، با آنها تجدید دیدار می‌کنند. طی این مراسم که «ماننه» (’ma’nene) نام دارد، برخی از مردم توراجا بر اساس عادات و روش زندگی درگذشتگان، لباس‌هایی …

دنیای اقتصاد: در ادامه نمایش‌های ویژه فیلم‌های مستند در موزه سینما تحت عنوان «شب‌های مستند» دوشنبه 18 تیر فیلم‌های یا ضامن آهو، تپه‌های قیطریه و پ مثل پلیکان ساخته‌های پرویز کیمیاوی روی پرده سالن فردوس موزه سینما می‌روند.«یا ضامن آهو» مستندی است که در آن به موضوع راز و نیازهای زائران حرم مطهر رضوی و …

قلعه‌ای که این زن در آن دفن شده، در فاصلۀ قرن‌های 12 تا 15 میلادی محل درگیری‌های گاه و بیگاه میان گروه‌های مختلف مذهبی بوده است.

مصریان باستان مردگان خود را هزاران سال در سقاره دفن می‌کردند. اما چرا این گورستان تا این حد مهم بوده و چرا بسیاری از مصریان باستان می‌خواستند در این مکان دفن شوند؟ باستان‌شناسان می گویند: این یک مکان باستانی فعال است که پس از تغییر دین در مصر بازهم بسیاری علاقمند هستند در این مکان به خاک سپرده شوند.

تجزیه و تحلیل‌ها نشان می‌دهد این نوزادان با هم مرتبط بوده‌اند، اما دقیقاً روشن نیست چگونه. شاید پاسخ این پرسش، نشان‌دهنده چیز خاصی باشد.

۹ گودال حاوی اسکلت اسب‌های مدفون‌شده در طول جنگ‌های گالیک در ویلدو-سور-اندر در مرکز فرانسه کشف شده است.

مراسم تدفین در خلال اعصار گذشته در مناطق گوناگون جهان به اشکال مختلف انجام می‌شد. با 32 مورد از ترسناک‌ترین مراسم‌های تدفین آشنا شوید.

گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهم‌ترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان‌اند. مردم به روش‌های مختلفی دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است. در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند …

باستان شناسان در آلمان یک محل دفن نوسنگی حاوی بقایای انسان و حیوان و بقایای ارابه ای که احتمالاً بخشی از یک آیین باستانی بوده است، کشف کردند.

باستان‌شناسان در اسپانیا موفق به کشف غاری شدند که ۷۰۰۰ استخوان باستانی را در خود جای داده و احتمالا ۴ هزار سال محل تدفین بوده.

شاید برای همه سوال باشد که چرا مصریان باستان مردگان خود را با اشیاء خاصی مانند کتاب مردگان، زبانه‌های طلا و اسکراب دفن می‌کردند.