یک روان درمانگر در یزد تنبیه کلامی در کودکان زیر سه سال را نیازمند رویکردی حساس و علمی دانست و تاکید کرد: یکی از اصول اساسی در تنبیه کلامی این کودکان، استفاده از پیام‌های کوتاه و واضح است، ضمن این که استفاده از لحن آرام و ملایم موجب توجه بیشتر کودک و در عین حال مانع از ترس و استرس در او خواهد شد.

اغلب جوامع حتی جوامع پیشرفته تا دهه‌های قبل، برای مطیع بودن کودکان، آن‌ها را مورد تنبیه بدنی قرار می‌دادند و هنوز هم کودکان در معرض خطر آزاردیدن و کم‌توجهی قرار دارند. این آزار صرفا منحصر به تنبیه بدنی نیست، بلکه بی‌احترامی و خشونت کلامی را هم شامل می‌شود. اعمال تنبیه و خشونت نسبت به کودکان

از آن جایی که مهارت‌های شناختی کودکان با فرا رسیدن ۳ سالگی دستخوش پیشرفت قابل ملاحظه‌ای می‌شود، اعمال خشونت و تنبیه فیزیکی یا کلامی فرزندان تبعات جبران ناپذیری در آینده آن‌ها خواهد داشت. آسیب به کودکان خصوصا در اشکال جسمانی، به آن‌ها می‌آموزد که چنین رفتار‌هایی کاملا عادی هستند و خودشان هم می‌توانند …

یک روانشناس در مورد تنبیه کودک گفت: شما می‌توانید با استفاده از محرومیت‌سازی، محدویت‌های کلامی یا تقویت منفی به صورت غیرفیزیکی کودک را تنبیه کنید. چرا که تنبیه بدنی می‌تواند خشم، پرخاشگری، و طیف وسیعی از اختلالات هیجانی و رفتاری را برای کودک به همراه داشته باشد.

والدین برای تربیت کودک خود بدون آگاهی از جملات مخربی استفاده می کنند که تاثیرات منفی بر ذهن و روحیات کودک می گذارد و اعتماد به نفس آن ها را تخریب می کند.