شهید حسین قجه‌ای فرمانده ای که یک کشتی گیر هم بود در عملیات آزادسازی خرمشهر در جنگ تحمیلی نقش بسیار کلیدی داشت.

هم زمان با شلیک عراقی‌ها در میان دود و آتش، ناگهان دیدم حسین قجه‌ای نقش زمین شد. در یک آن خودم را به او رساندم، تیر دوشکا یا گرینوف صورتش را متلاشی کرده و به حالت سجده روی زمین افتاده بود

با دوربین دیدم تعداد زیادی نیرو در جاده تردد می‌کنند. تشخیص ندادم خودی هستند یا دشمن! سریع رفتم با حسین قجه‌ای مشورت کنم. اما هر کاری کردم نتوانستم او را بیدار کنم. دوباره به دیدگاه برگشتم. وقتی وضعیت را نگاه کردم احساس خطر جدی کردم. دوباره برگشتم و هر شکلی بود ایشان را بیدار کردم. آنقدر خسته بود که …

سر و صورت و لباس هایش کاملا خون آلود و گرد و خاکی بود. چشم هایش مثل دوتا کاسه خون و از شدت شلیک گلوله‌های آر. پی. جی از گوش‌هایش خون سرازیر شده بود.

باهم عهده بسته بودند که تا فتح خرمشهر پیشروی کنند؛ حتی اگر تا آخرین نفرشان در گردان سلمان شهید بشود. روزی که خرمشهر فتح شد، نیروهای گردان سلمان از لشکر ۲۷ شهید شده بودند؛ گردانی که «حسین قجه‌ای» فرمانده‌اش بود و «محمدرضا موحددانش» معاون این گردان.