تصور رایج افلاطونی می‏‌گوید، ما طبیب هستیم و منتظر می‌‏مانیم تا پادشاهان و حکام سراغ ما بیایند تا بدان‏‌ها نسخه بدهیم. در عرصه سیاسی اما چنین تصوری خطاست بلکه باید داخل میدان شد و قدرت خود را بازنمایی کرد و نشان داد تا موثر واقع شد.