این کشف دو نوع متمایز از الکترون‌های خورشیدی با منشاءهای متفاوت را آشکار کرد. یک گروه با شراره‌های خورشیدی که از مناطق کوچک خورشید منفجر می‌شوند، مرتبط است، در حالی که جمعیت دیگر با فوران‌های بزرگ‌تر و قدرتمندتر پلاسما با نام «خروج جرم از تاج خورشیدی»(CMEs) مرتبط هستند.

فوران خورشیدی زمانی رخ می‌دهد که فعالیت‌های مغناطیسی شدید در سطح خورشید باعث آزاد شدن ناگهانی انرژی بسیار زیاد می‌شود. این انرژی به شکل نور و ذرات باردار به فضا پرتاب می‌شود. همچنین، هم‌زمان با این فوران، توده‌ای از ذرات باردار خورشیدی که به آن «خروج جرم از تاج خورشیدی» گفته می‌شود، نیز به سوی زمین حرکت …

در شب‌های ۱۲ و ۱۳ مه یک رشته فوران خورشیدی بزرگ پرتاب شد و موجی از مواد را در سراسر نیم‌کره شمالی خورشید گسترش داد.