در دهه 1960 رمان‌نویسان آمریکای لاتین با ایجاد نهضتی در ادبیات داستانی آمریکای لاتین که «بوم»، به معنای شکوفایی و رونق ناگهانی نامیده می‌شود، تغییراتی بزرگ به وجود آوردند و با به‌کارگیری تکنیک‌های روایی مدرنیستی توانستند فاصله ادبیات داستانی منثور را با شعر پر کنند.

مطالعه در سوانح احوال جلال نشان می‌دهد که او طی ۴۶ سال عمرش، آنقدر گسست‌ها و پیوست‌ها را تجربه کرده که یک جایزه به نام او باید تمامی این ابعاد را درنظر آورد و گرنه سنخی سیاست تک معیاری را بالاجبار پی خواهد گرفت؛ جایزه جلال باید بتواند بر قلب رادیکالیسم او چشم بدوزد و آن را تجلیل کند.