باستان‌شناسان پس از بررسی تمساح‌های مومیایی که چند سال قبل در یک گورستان باستانی در مصر کشف شده بودند، به اطلاعات تازه‌ای درباره شیوۀ غیرعادی مومیایی کردن آنها پی برده‌اند.

شیوه‌ای که برای بستن پارچه‌های مومیایی این جسد باستانی استفاده شده، در هیچ مومیایی دیگری دیده نشده است. پارچه‌ها به‌گونه‌ای پیچیده شده‌اند که بر روی صورت مومیایی الگوی پیچیده‌ای ایجاد کرده‌اند. الگویی که به هرم‌های مشهور مصر شباهت دارد.

دانشمندان با تحلیل هوای اطراف مومیایی‌های مصر باستان، راز رایحه‌ی آن‌ها را کشف کرده‌اند. برخلاف تصورات ما، مومیایی‌ها بویی چوبی، تند و شیرین دارند.

برخلاف تصورات رایج که مومیایی‌‌ها را با بوی نامطبوع مرتبط می‌دانند، رایحه‌های استخراج شده از این مومیایی‌ها بسیار خوشایند بودند. تیم تحقیقاتی بوها را به عنوان «چوبی»، «گلی»، «شیرین»، «ادویه‌ای» و «رزینی» توصیف کردند. آن‌ها موفق به شناسایی مواد مورد استفاده در فرآیند مومیایی‌سازی از جمله روغن‌های سوزنی‌برگان، …

رکنا: پژوهشگران با بررسی مومیایی‌های 5 هزار ساله مصر، بویی خوشایند و غیرمنتظره شامل رایحه‌های چوبی، ادویه‌ای و گل‌دار را شناسایی کردند که ناشی از مواد استفاده‌شده در فرآیند مومیایی‌سازی است.

دیرینه‌شناسان بیش از دو قرن در تلاش برای تصویرسازی گربه‌های دندان‌ شمشیر بودند تا دریابند این گربه‌ها در واقعیت چه شکلی بودند؟ با وجود مدل‌های موجود در موزه‌ها، هنرهای دیرینه دراماتیک و حتی تصویرسازی در فیلم‌های عصر یخبندان، ظاهر این شکارچیان همچنان یک راز باقی مانده بود تا اینکه نخستین مومیایی گربه …

محققان توانستند با کمک فناوری‌های مختلف چهره واقعی یک نوجوان مرموز مومیایی را که با ۴۹ طلسم در تابوتش دفن شده بود، بازسازی کنند.

دانشمندان توانستند برای اولین‌بار تابوت بانو Chenet-aa را ببینند تا در نهایت بفهمند که او چگونه ۳۰۰۰ سال پیش مومیایی شده است.

موزه «تاریخ طبیعی فیلد شیکاگو» به محققان این فرصت را داده است تا درباره افراد باستانی درون مومیایی‌ها بیشتر بیاموزند، بدون اینکه نیازی به باز کردن پوشش حساس مومیایی‌ها وجود داشته باشد.

داستان زایمان غم انگیز یک زن مومیایی به لطف تصویربرداری های پیشرفته پزشکی فاش و فیلم روند زایمان و دلایل مرگ او بازسازی شد؛ آنطور که شواهد نشان می دهد سر نوزاد هنگام زایمان در لگن مادر گیر کرده بود.

شاید کشف رمز و راز داستان‌های واقعی و البته مرموز در دریاچه‌های بزرگی که در چهار گوشه جهان قراردارند، برای شما هم جذاب به نظر برسد. از جمله دریاچه ای که مومیایی انسان را مومیایی می کند، دریاچه رادیواکتیویته و دریاچه ای که کشتی‌ها را غرق می کند.

مومیایی زنی در حال جیغ‌کشیدن بین سال‌های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶ در نزدیکی مقبره سنموت در اقصر کشف و پس از آن در موزه مصر در قاهره نگهداری شد

دانشمندان موفق شدند بدون باز کردن پوشش باستانی، داخل تابوت مهر و موم شدۀ یک مومیایی متعلق به ۳۰۰۰ سال پیش را بررسی کنند. با استفاده از اسکن‌های سه‌بعدی، محققان نگاهی کمیاب به آیین‌های تدفین مصریان باستان انداختند که تفاوت‌های زیادی با تصورات رایج ما دارند.

محققان آمریکایی توانستند راز «مومیایی قفل‌شده» را کشف کنند.

مومیایی زنی در حال جیغ‌کشیدن بین سال‌های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶ در نزدیکی مقبره سنموت در اقصر کشف و پس از آن در موزه مصر در قاهره نگهداری شد. سنموت در زمان سلطنت قدرتمندترین رهبر زن مصر باستان، ملکه هاتشپسوت، معمار بود.

مومیایی زنی در حال جیغ‌کشیدن بین سال‌های ۱۹۳۵ و ۱۹۳۶ در نزدیکی مقبره سنموت در اقصر کشف و پس از آن در موزه مصر در قاهره نگهداری شد. سنموت در زمان سلطنت قدرتمندترین رهبر زن مصر باستان، ملکه هاتشپسوت، معمار بود.

باستان‌شناسانی که پس از آتش‌سوزی کلیسای نوتردام پاریس در حال کار در این بنا هستند می‌گویند بقایای مرموزی را که در یک تابوت سربی مهر و موم در زیر شبستان کلیسا پیدا شده بود، سرانجام شناسایی کرده‌اند.

پژوهشی جدید بینش‌های تازه‌ای درمورد اسرار این مردان نمکی و تاریخچه معدنی که در آن جان خود را از دست دادند، ارائه شده است.

کشف رمز و راز مومیایی زن جیغ به مرحله تازه ای رسیده است تجزیه و تحلیل نشان می دهد که زن مصری 3500 سال پیش در حالی که جیغ می کشید در حالی که جسدش با دهانش کاملا باز مومیایی شود مرده است. وقتی پای مرگ به میان می آید، بیشتر ما امیدواریم که درگذشتی

محققان جزئیات جدیدی درباره مومیایی مصری که بسیار شبیه نقاشی جیغ از «ادوارد مونک» است و احتمالاً بیش از ۳۰۰۰ سال قدمت دارد، کشف کرده‌اند. پیش‌ازاین باستان‌شناسان گمان می‌کردند به‌دلیل فرایند نامناسب مومیایی‌کردن، چهره این زن این‌طور مانده است، اما اکنون محققان فرضیه دیگری مطرح می‌کنند. محققان می‌گویند …

دانشمندان جزئیات تازه‌ای را از نحوه مرگ مومیایی سه هزار ساله مصری که به مومیایی جیغ‌زن شهرت دارد، آشکار کرده‌اند.

خط سلامت: زنی که در تابوت چوبی با کلاه‌گیس سیاه و حلقه‌های طلایی و نقره‌ای قرار دارد، به نظر می‌رسد به طور عجیبی در حال جیغ و فریاد بوده که مومیایی شده است. به همین دلیل او به نام «زن جیغ زن» شناخته می‌شود. اکنون پس از گذشت ۲۵۰۰ سال از دفن او، محققان با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته به بررسی زندگی و مرگ …

شفقنا- محققان می‌گویند ممکن است راز جسد مومیایی شده یک زن مصری را که به نظر می‌رسد درحال جیغ کشیدن است، یافته‌اند. به گزارش سرویس ترجمه شفقنا؛ یک مومیایی مربوط به مصر باستان که بقایای جسد یک زن است برای 90 سال ذهن محققان را مشغول کرده بود. چون این جسد به نظر می‌رسد درحال [ ]

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که این زن اهل مصر باستان، در اثر یک درد شدید جان سپرده است و آخرین جیغش به مدت ۳۵۰۰ سال روی صورت مومیایی شده‌اش حفظ شده است. این مومیایی که به «زن جیغ‌کشنده» معروف است، اخیرا مورد عکس‌برداری سی‌تی‌اسکن قرار گرفته است.

زنی که با کلاه‌گیس سیاه و حلقه طلایی و نقره‌ای در تابوت چوبی قرارگرفته بود؛ گویا به شکل عجیبی در حال جیغ و فریاد زدن بوده که مومیایی شده است. این شواهد باعث شد که او را «زن جیغ زن» بنامند. اکنون ۲۵۰۰ سال از دفن این زن می‌گذرد و محققان از فن‌های پیشرفته‌ای استفاده کرده‌اند تا اطلاعاتی از زندگی و مرگ زن …

 یک مومیایی مصری که به دلیل دهان باز، انقباض در ناحیه فک و حالت چهره‌اش به «مومیایی جیغ‌زن» شهرت دارد سال‌ها است توجه باستان‌شناسان را به خود جلب کرده است.

ما هر روز در این استوری تلینگ به چهار گوشه جهان سر می‌زنیم و خبرهایی را که کمتر دید شده است، مرور می‌کنیم.

هنگامی که گروهی از محققان در سال ۱۹۲۲ مقبره «شاه توت‌» را باز کردند، مجموعه‌ای از اتفاقات منجر شد تا ۲۰ نفر از آنها هر کدام به شیوه‌ای عجیب کشته شوند. اتفاقی که به «نفرین توت عنخ‌آمون» معروف شد. حالا یک دانشمند ادعا می‌کند که علت این راز عجیب را کشف کرده است. متون مصر باستان تهدید کرده‌اند که هرکسی که …

«اوتسی مرد یخی» بیش از ۵ هزار سال پیش درگذشت. کوهنوردان، جسد مومیایی‌شده او را در خندقی در ارتفاعات آلپ ایتالیا در سال ۱۹۹۱ پیدا کردند. اما قدیمی‌ترین مومیایی طبیعی اروپا، به لطف خالکوبی‌های متعدد روی بدن چروکیده‌اش، امروز همچنان به افشای اسرار ادامه می‌دهد.

ساکنان مصر باستان آلوده به انگل‌هایی بودند که بسیاری از آن‌ها موجب کم‌خونی و سایر بیماری‌های ناتوان‌کننده می‌شدند.