در PTSD، مغز دائماً در حالت هشدار است و به دنبال نشانه‌های خطر است. این امر باعث می‌شود فرد به جای اینکه به روابط نزدیک به عنوان منبع امنیت نگاه کند، آنها را تهدیدی بالقوه ببیند.