سال‌هاست در سیاست ایران همچون بسیاری از کشورها دوگانه‌ای وجود داشته است؛ دوگانه‌ای که تا نیمه دوم دهه هفتاد با نام چپ و راست مشغول به فعالیت بود و پس از دوم خرداد تغییر نام داده و با ترکیبی نزدیک به همان تشکل‌ها نام جدیدی را به خود گرفت و عنوان اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی به آنها اطلاق شد؛ دوگانه‌ای که …

نکته جالب توجه این است که انتخابات مجلس دوازدهم از جهاتی با انتخابات مجلس نهم مشابهت دارد؛ این شباهت را می توان در دو محور تشریح کرد؛ نخست، «تکرار تغییر معنادار میزان مشارکت در دور دوم نسبت به دور اول انتخابات» است و محور دیگر، «رقابت سنگین درون جریانی» میان اصولگرایان است.

چیدمان سیاسی مجلس دوازدهم در تعریف اینکه ذائقه این مجلس به کدام جریان سیاسی نزدیک است، اگر نگوییم پیش از انتخابات (به دلیل ردصلاحیت گسترده و نبود کاندیداهای اصلاح‌طلب در عرصه رقابت) مشخص شده بود با اعلام نتایج آرا و مشخص شدن 245 رای‌آورنده دوراول آن و سنگینی وزنه اصولگرایان، آن هم از طیف تندرو عیان شد.

اگر اصولگرایان به وحدت نرسند، آن طیف‌هایی که سر ناسازگاری زدند در معرض این پرسش قرار می‌گیرند که آیا برای سهم‌خواهی از قدرت وحدت را برهم زدید؟

اگر مردم بفهمند که اینها مهم هستند، به‌خصوص مجلس یازدهم که مجلس موفقی بوده، مشارکت بالا می‌رود، به شرط اینکه جریان انقلاب وارد رقابت‌های درون‌جریانی و تخریب نشود که تابه‌حال شده است.