هر روز صبح دو عدد نان باگت با آرد جو که قابل خوردن نبود می‌آوردند. وسط نان خمیر بود آن را در می‌آوردیم و خشک می‌کردیم تا با ناهار فردا بخوریم. به خاطر کیفیت بد این نان‌ها، همه بچه‌ها لثه‌هایشان زخم شده بود. شب‌ها در آسایشگاه‌ها بسته می‌شد و از سرویس بهداشتی خبری نبود

امیر جعفری از جمله اسرای صلیب ندیده‌ای است که در اردوگاه تکریت دوران اسارتش را گذرانده است. قصه اسارت این آزاده جنگ بسیار متفاوت است تا جایی که متوجه می‌شویم او پس از پایان جنگ و درست در زمان آتش‌بس اسیر نیروهای بعثی می‌شود.