در حدود صد سال پیش گرامشی، جامعه‌شناس ایتالیایی، در زندان دوره فاشیستی نوشته است: مهم‌ترین تفاوت شرق و غرب در وجود یا نبود جامعه مدنی است. از نظر او در غرب جامعه مدنی قوی و گسترده‌ای وجود دارد که اجازه تغییرات انقلابی نمی‌دهد؛ به‌این‌دلیل که از وضعیت رضایت دارد و دولت توانسته است اقتصاد را در خدمت جامعه‌ …

مجرمین امنیتی با وجود ادعای دموکراتیک در زندان ماهیت ستمگر، دیکتاتور و فاشیستی خود را به نمایش گذاشته‌اند.

نامه‏‌های گرامشی از زندان اغلب شکل داستان‌‏های اخلاقی کوتاه می‏‌گرفت و این موضوع تا حدی به‏‌خاطر فشار از سوی مسئولان زندان بود که به‌‏سرعت او را سانسور می‏‌کردند. اما همچنین حس می‌‏کنیم که گرامشی رویکرد داستان‌‏سرایی را ترجیح می‌‏دهد تا عناصر دنیای واقعی را با دیدگاه شخصی‌‏اش ترکیب ‏کند.