سندرم بی انگیزگی یک بیماری روانی است که با تغییر در شخصیت، احساسات و عملکرد شناختی فرد مشخص می‌شود. فرد مبتلا به این سندرم معمولا علائم عدم تمرکز، بی علاقگی و حافظه ضعیف را تجربه می‌کند. این بیماری برای اولین بار در دهه ۱۹۶۰ در بین افرادی‌ که سابقه طولانی مصرف حشیش داشتند مشاهده شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه تهران چرایی دچار شدن برخی جوانان به سندرم بی‌انگیزگی را تشریح کرد.

سندرم بی‌انگیزگی یک هشدار از درون است؛ زنگ خطری که ما را متوجه می‌کند چیزی در زندگی‌مان نیاز به توجه یا تغییر دارد. این حالت نه نشانه ضعف است و نه نشانه تنبلی، بلکه پاسخی طبیعی به فشار‌های انباشته و یا بحران‌های درونی است. با آگاهی، صبر و کمک گرفتن از دیگران، می‌توان از دل این بی‌میلی، به امید و انگیزه‌ای …